Blogoslawiony Jerzy Matulewicz

przynosza˛ wielka˛ pocieche˛ i wielu rzeczy ucza˛. Korzystaja˛c z tych chwil spoczynku i samotnos´ci, odbywam prawdziwe rekolekcje, prawdziwa˛ ka˛piel duchowa˛. Pan Bóg w łaskawos´ci swojej bardzo mi w tym pomaga. Szczególnie jednego razu w przedziwny sposób ukazał mi Pan Bóg wielka˛ ne˛dze˛ moja˛ i ubóstwo duchowe, a zarazem napełnił jakims´ dziwnym spokojem i szcze˛s´ciem, tak iz˙ sie˛ dziwiłem, jak jedno z drugim moz˙e sie˛ pogodzic´”50. Po kasacie zakonów w 1864 roku na ziemiach pod zaborem rosyjskim wytworzyła sie˛ pustka. Biskupi polscy, widza˛c owocne działanie ukrytych wspólnot zakonnych o. Honorata Koz´min´skiego, prosili go o napisanie reguły równiez˙ dla ksie˛z˙y51. W oparciu o ustawe˛ ks. Bartłomieja Holzhausera (1613-1658) i jej komentarz ks. J.P. Gauduela, opracował Ustawe˛ Stowarzyszenia Marian´skiego S´wieckich Kapłanów”, która otrzymała aprobate˛ kardynała Albina Dunajewskiego i została wydana w Krakowie w 1892 roku. Stowarzyszenie Marian´skie, które miało swoje os´rodki w Płocku, w Warszawie i w Lublinie, przyje˛ło zawarte w niej normy za podstawe˛ swego funkcjonowania. Niektórzy jego ksie˛z˙a przyczynili sie˛ do powstania mariawityzmu, co wywołało ostra˛ reakcje˛ hierarchii kos´cielnej. Po wydaniu przez Stolice˛ Apostolska˛ dekretu z 4 wrzes´nia 1904 roku Stowarzyszenie oficjalnie przestało istniec´52. W oparciu o te˛ sama˛ ustawe˛, z inspiracji i pod kierunkiem o. Honorata, ks. Matulewicz przysta˛pił do organizowania na nowo ksie˛z˙y. Niemal wszystko, co wiemy o pracy ks. Matulewicza w Stowarzyszeniu, pochodzi z jego listu do o. Honorata z 28 kwietnia 1905 roku. Pisze w nim: „Chce˛ donies´c´ Drogiemu Ojcu o z˙yciu naszego Stowarzyszenia. Biło ono bardzo słabym te˛tnem, a to głównie z powodu mojej choroby. Niepokoi mnie to i zasmuca: niepokoi, bo widze˛, jak wielka spada na mnie odpowiedzialnos´c´, jez˙eli to dzieło nie rozwija sie˛, a zasmuca, z˙e ono tak bardzo jest zalez˙ne od mojej ne˛dznej osoby. Be˛de˛ sie˛ starał o to, z˙eby sie˛ nauczono w razie jakiejs´ przeszkody 55 50 Tamz˙e, s. 253, list z 15 XII 1904. 51 M. Werner , O. Honorat Koz´min´ski kapucyn, 1829-1916, Poznan´ – Warszawa 1972, s. 363. 52 H. Koz´min´ski, Pisma t. 1, pod red. H. I. Szumił przy współpracy G. Bartoszewskiego, Warszawa 1997, s. 205, przypis 1.

RkJQdWJsaXNoZXIy MjI2Mw==