Nuncjusz Ratti darzył duz˙a˛ sympatia˛ prałata K. Michalkiewicza, który jako dawny administrator apostolski znał dokładnie diecezje˛ wilen´ska˛. Cia˛z˙yła na nim jednak nieche˛c´ Litwinów. O niego na sufragana do Min´ska poprosił bp Zygmunt Łozin´ski. Bp. Matulewiczowi przypadło nawet w udziale przeprowadzenie procesu o kandydacie. Prałat, dowiedziawszy sie˛ o planach w stosunku do jego osoby, nie chciał is´c´ do Min´ska, i Stolica Apostolska zrezygnowała z jego kandydatury. Nuncjusz Ratti spotykaja˛c sie˛ z opinia˛, z˙e prałat Michalkiewicz byłby dobrym sufraganem w Wilnie, znał bowiem diecezje˛, a aktualnie był wikariuszem generalnym, nosił sie˛ z mys´la˛, aby te˛ kandydature˛ zasugerowac´ bp. Matulewiczowi48. Gdy inni kandydaci zawiedli, Biskup 11 paz´dziernika 1922 roku sam poprosił o nominacje˛ dla prałata49, która nasta˛piła 12 stycznia 1923 roku50. Diecezja wilen´ska miała wie˛c pierwszego sufragana od 1846 roku51. Bulle˛ nominacyjna˛ pomyłkowo wysłano do Rygi, dlatego konsekracja odbyła sie˛ dopiero 10 czerwca 1923 roku. Konsekratorem był bp Matulewicz, a asystowali mu: bp Zygmunt Łozin´ski i bp Władysław Bandurski52. W zwia˛zku z nominacja˛ w kołach rza˛dowych doszło do komicznego incydentu. 9 lutego 1923 roku, a wie˛c prawie miesia˛c po nominacji, prezes Rady Ministrów zwrócił sie˛ do ministra wyznan´ religijnych i os´wiecenia publicznego o dopilnowanie, aby sufraganem w Wilnie został Polak, najlepiej bp Władysław Bandurski53. Na co otrzymał odpowiedz´, z˙e dzie˛ki zabiegom ministerstwa i posła polskiego przy Watykanie, kandydatura ks. Abrantowicza została utra˛cona. Nie moz˙na było poprzec´ bpa Bandurskiego, ale wysunie˛to kandydature˛ ks. Michalkiewicza, „znanego patrioty”, „przez co stało sie˛ zados´c´ z˙yczeniu Pana Prezesa Ministrów, wyraz˙onej w pis´mie na wste˛pie, aby biskupem sufraganem w Wilnie był Polak54. 193 48 Stolica, s. 186, raport A. Rattiego do P. Gasparriego, 8 I 1920. 49 Litterae, s. 17, pismo J. Matulewicza do Piusa XI, 2 XI 1922. 50 LP, t. II s. 161, pismo do Ministerstwa Wyznan´ Religijnych i Os´wiecenia Publicznego, 26 II 1923. 51 [W. Tołoczko] Piotr Kantryba, Po nominacji, „Przegla˛d Wilen´ski” 1923, nr 3. 52 „Dziennik Wilen´ski” 1923, nr 104 s. 5. 53 AAN, MWRiOP 419, k. 81. 54 Tamz˙e, k. 81-83.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjI2Mw==