5. POCZA˛TKI WZNOWIONEGO ZGROMADZENIA Sankt Petersburg Zajmuja˛c sie˛ porza˛dkowaniem prawa, ks. Matulewicz nie zaniedbywał staran´ o rozwój liczebny wspólnoty. Proponuja˛c innym z˙ycie zakonne, przekonywał o sile wewne˛trznej, która˛ daja˛ s´luby zakonne, oraz wskazywał na korzys´ci z z˙ycia wspólnego zarówno dla zakonników, jak i dla apostolatu. Do ks. Jana Totoraitisa pisał: „Zakon daje człowiekowi nowe siły. S´luby, poprzez które ła˛czysz sie˛ z Bogiem, jakby odrywaja˛ i odcia˛gaja˛ człowieka od wszelkich nikczemnos´ci, od marnych codziennych przyziemnych trosk, podrywaja˛ do góry, do nowego szlachetniejszego z˙ycia, a co najwaz˙niejsze, całego człowieka, jego mys´li, che˛ci i uczucia w szczególny sposób kieruja˛ do Boga. [...] Choc´ jestem jeszcze marnym zakonnikiem, lecz widze˛, iz˙ dzie˛ki tym wie˛zom, przez które powia˛załem sie˛ z moim najdroz˙szym Zbawicielem, naprawde˛ s´lubuja˛c mu: «Dilectus meus mihi et ego illi» [Mój miły jest mój, a ja jestem jego; Pnp 2, 16], z˙ycie moje stało sie˛ inne. Zauwaz˙yłem, z˙e robie˛ to, do czego kiedys´ nie mogłem siebie zmusic´”1. W lis´cie do ks. Antoniego Civinskasa zache˛cał: „Wierze˛, Bracie, z˙e jak sie˛ zbierzemy razem i be˛dziemy szczerze kochac´ Pana Boga, szukaja˛c go wsze˛dzie i staraja˛c sie˛ we wszystkim mu słuz˙yc´, to wszyscy razem potrafimy o wiele wie˛cej zrobic´ dobrego dla Kos´cioła i znajdziemy oparcie wzajemne dla siebie. Kaz˙dy z nas be˛dzie mógł szukac´ u drugiego zache˛ty do doskonałos´ci i do pracy”2. Na pocza˛tku roku akademickiego 1909/1910 w budynku Akademii zamieszkał kandydat Konstantinas Songaiła, Litwin, student Uniwer97 1 LL, s. 603, list do J. Totoraitisa, 18/31 X 1909. 2 LL, s. 256, list do A. Civinskasa, 21 X/3 XI 1909.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjI2Mw==