boszczem był wuj ks. Jerzego Matulewicza. W czasie choroby proboszcza to włas´nie siostry nim sie˛ opiekowały26. Niewa˛tpliwie podczas pie˛ciotygodniowego pobytu w Piasecznie ks. Jerzy Matulewicz poznał siostry i sama˛ Plater-Zyberkówne˛. Recenzja jest wyrazem uznania dla niej. Juz˙ w 1903 roku prowadził w Chyliczkach rekolekcje dla dziewcza˛t. Przypuszczalnie przy tej okazji przyja˛ł do Kos´cioła katolickiego dziewczyne˛ wyznania luteran´skiego, gos´cinnie przebywaja˛ca˛ u sióstr, o czym ona sama pisze: „Prof. Matulewicz przyja˛ł mnie w zakładowej zakrystii. Przy spotkaniu z nim uderzyło mnie jego uszanowanie i uprzejmos´c´, okazana mnie, młodej dziewczynie. Zaraz zacze˛łam wyliczac´ swoje bezpodstawne zarzuty i uprzedzenia do Kos´cioła katolickiego i z zapałem bronic´ swoich przekonan´. Spodziewałam sie˛ podobnej odpowiedzi, ale ku memu wielkiemu zdziwieniu, Profesor słuchał i milczał. Kiedy skon´czyłam, zacza˛ł z całym spokojem i łagodnos´cia˛ tłumaczyc´ jeden zarzut po drugim w s´wietle Kos´cioła s´wie˛tego i wykładał prawdy wiary. Moje uprzedzenia znikły, stopiły sie˛, jak s´nieg pod wpływem łagodnych promieni słon´ca. Po dwugodzinnej rozmowie zostałam całkowicie przekonana. Przed skon´czeniem rozmowy powiedziałam mu, z˙e chce˛ zostac´ katoliczka˛. Potem po dwutygodniowym przygotowaniu zrobiłam wyznanie wiary w Warszawie”27 Ks. Matulewicz po powrocie z Fryburga zamierzał kontynuowac´ prace˛ nad teologia˛ prawosławna˛. Chciał tez˙ napisac´ monografie˛ o biskupie z˙mudzkim Macieju Wołonczewskim (Valancˇiusie)28. Uniemoz˙liwiły mu to niesprzyjaja˛ca atmosfera i pogarszaja˛cy sie˛ stan zdrowia. Nie czuł sie˛ w Kielcach dobrze. Nie sprawiały mu przyjemnos´ci wykłady z dziedziny, która go mało interesowała. Z´le znosił to, z˙e nie mógł pracowac´ dla swoich rodaków, i dała o sobie znac´ choroba. 7 maja 1903 roku pisze o sobie: „a tu jeszcze i choroba odnowiła sie˛ od trosk i zgryzot. Musiałem przez długi czas jez´dzic´ do Warszawy”29. Posiadał tez˙ inna˛ 50 26 K. Tyczyn´ska, Kontakty ksie˛dza Jerzego z Platerankami, w: Wspomnienia, s. 154; B. Załuski, Studia i wspomnienia o ojcu Odnowicielu, tamz˙e, s. 151. 27 A. Tenter, Moje pojednanie z Kos´ciołem katolickim, w: Wspomnienia, s, 164-165. Od tej pory ks. Matulewicz był jej kierownikiem duchowym. Za jego rada˛ została zakonnica˛, zdobyła wyz˙sze wykształcenie i wróciła do swej ojczyzny – Łotwy. 28 LL, s. 261-262, list do A. Dambrauskasa, 7 V 1903. 29 LL, s. 261.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjI2Mw==